مرجع تخصصی حوضه قلب و عروق

بنیاد دانش گاه قلب و عروق ایالات متحده (ACCF) و کارگروه انجمن قلب ایالات متحده (AHA) یک آیین نامه درمانی را سفارش می‌نمایند که آنان یک استراتژی ترجیحی برای معالجه تهاجم ها قلبی در لحاظ میگیرند. PCI (مداخله کرونری از خط مش پوست) یا این که استنت گذاری تاکید می‌گردد.

شیوه نامه های بنیاد دانش متخصص قلب کده قلب و عروق ایالات متحده (ACCF) و کارگروه انجمن قلب ایالات متحده (AHA) برای معالجه حمله قلبی (سکته قلبی) به تفصیل ذیل خلاصه می گردد:

در شرایط ایده آل، مریض را به بیمارستانی با امکان مداخله عروق کرونر از شیوه پوست ( PCI ) منتقل فرمایید. اگرامکان مداخله عروق کرونر از رویکرد پوست ( PCI ) نباشد، مریض را در اسرع وقت و کمتر از ۱۲۰ دقیقه جابجایی دهید. در صورتی مجال جابجایی بیش تر از ۱۲۰ دقیقه باشد، داروی فیبرینولیتیک را پیاله ۳۰ دقیقه بعداز وصال به محل متبوع بدهید.
ارسال به آزمایشگاه کات
آنژیوگرافی تشخیصی
مداخله عروق کرونر از خط مش پوست ( PCI ) که استنت گذاری یا این که استنت گذاری نیز نامیده می گردد.
در صورتیکه انسداد فیس دهد یا این که پرفیوژن در بیماری که فیبرینولیتیک داده شد‌ه‌است، ناموفق باشد، ترتیب جابجایی به یک راءس با قابلیت و امکان مداخله عروق کرونر از شیوه پوست ( PCI ) را بدهید. برای بقیه بیماران پایین معالجه با فیبرینولیتیک، نزدیک به ۳ تا۲۴ ساعت به راءس مداخله عروق کرونر از رویه پوست ( PCI ) جابجایی یابند.
در صورتی مرحله ۵ چهره دهد، مرحله ۳ می بایست در یک راس دارنده PCI دنبال گردد، جایی که می بایست معالجه پزشکی، PCI یا این که جراحی بای پس عروق کرونر صورت پذیرد.
معالجه دارویی
معالجه تهاجم ها قلبی ممکن میباشد مشتمل بر داروهای ضد پلاکت، ضد منعقد و حل کننده لخته و همینطور مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)، مسدودکننده‌های بتا و اکسیژن باشد.
معالجه مداخله‌ای برای هجوم ها قلبی ممکن میباشد مشمول آنژیوگرافی عروق کرونر با آنژیوپلاستی عروق کرونر از راه و روش پوست (PTCA)، استنت‌های عروق کرونر، و لینک و پیوند عروق کرونر (CABG) باشد.
از حمله ها قلبی آینده می‌اقتدار با آسپرین، مسدودکننده‌های بتا، مهارکننده‌های ACE، رخنه‌ سیگار، کاهش وزن، ورزش، در دست گرفتن مطلوب فشار خون, در دست گرفتن دیابت، تاسی از رژیم غذایی معدود کلسترول و چربی اشباع نادر که دربردارنده اسیدهای چرب امگا ۳ میباشد، پیشگیری کرد. مصرف مولتی ویتامین با ارتقا مقدار اسید فولیک که منجر کاهش کلسترول LDL و ارتقاء کلسترول HDL می گردد.
هورمون درمانی برای معالجه حمله قلبی (سکته قلبی) در زنان
بعداز یائسگی، ساخت و ساز استروژن به وسیله تخمدان ها کم کم طی یکسری سال کاهش مییابد. هم پا با این کاهش، ارتقاء LDL (کلسترول “بد”) و کاهش اندکی در HDL (کلسترول “عالی”) وجود دارااست. اعتقاد و باور بر این میباشد که‌این تغییرات در سطح ها لیپید یک کدام از دلایل ارتقاء خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر بعد از یائسگی میباشد.

زنانی که تخمدان های خویش را با جراحی برداشته اند یا این که یائسگی زودرس را تجارب کرده اند نیز در معرض خطر ابتلا به بیماری عروق کرونرهستند.

از آنجایی که معالجه با هورمون استروژن سبب به ارتقا سطح HDL و کاهش کلسترول LDL می‌شود، پزشکان برای سال ها درنگ می کردند که استروژن از زنان در قبال بیماری عروق کرونر نگهداری می نماید (همینطور از زوال عقل و سکته مغزی حفظ می نماید). بخش اعظمی از مطالعات آرم داده‌اند که زنان یائسه‌ای که استروژن مصرف می‌نمایند، نسبت به زنانی که مصرف نمیکنند، معیار بیماری عروق کرونر کمتری دارا‌هستند.

متأسفانه، اکثری از مطالعات، مطالعات مشاهده‌ای بودند (مطالعاتی که در آن زنان در حین فرصت دنبال میگردند البته خودشان تصمیم میگیرند که آیا مایل به مصرف استروژن میباشند یا این که خیر). مطالعات مشاهده ای دارنده کاستی های بدون شوخی میباشند چون در معرض جهت گیری انتخابی قرار دارا هستند.

مثلا، زنانی که مصرف هورمون های استروژن را تعیین می نمایند ممکن میباشد تندرست خیس باشند و خطر حمله قلبی (سکته قلبی) کمتری نسبت به آن هایی که‌این شغل را نمی‌کنند، داشته باشند. به عبارت دیگر، چیز دیگری در عادات روزمره زنانی که استروژن مصرف می نمایند (مانند ورزش یا این که رژیم غذایی سلامت) ممکن میباشد آنان را کمتر در معرض هجوم ها قلبی قرار دهد.

بدین ترتیب، صرفا یک کارآزمایی تصادفی گردیده, یعنی پژوهش ای که در آن زنان موافقت کردند که به صورت تصادفی به استروژن یا این که دارونما یا این که قرص قند استقاده نمایند و تا نقطه پایان تفحص به آنه ا گفته نشده باشد که کدام قرص ها را مصرف کرده اند, می‌تواند معین نماید که آیا هورمون درمانی بعداز یائسگی می‌تواند ازبیماری عروق کرونرجلوگیری نماید یا این که نه.

حاصل تست هورمون درمانی در زنان
تست هورمون درمانی در زنان یک کارآزمایی تصادفی گردیده با در اختیار گرفتن پلاسیبو (دارونما) درباره‌ی تأثیر به کارگیری روزمره از استروژن به اضافه مدروکسی پروژسترون بر ترازو تهاجم ها قلبی در زنان یائسه بود که پیش از اینً بیماری عروق کرونرداشتند.

کارآزمایی هورمون درمانی نزولی در هجوم ها قلبی در زنانی که هورمون درمانی می‌کردند، نماد نداد. این عدم سود در پیشگیری از حمله ها قلبی علیرغم کاهش ۱۱ درصد LDL و ۱۰ درصد کلسترول HDL فراتر در زنان ذیل معالجه با هورمون چهره بخشید.

این تفحص همینطور نماد بخشید که زنان در مجموعه زیر معالجه با هورمون, بیشتر از زنان تیم ذیل معالجه با پلاسیبو (دارونما) لخته شدن خون در رگ‌ها و بیماری کیسه صفرا را تجارب کردند. ناگفته نماند که لخته شدن خون در وریدها خطرناک میباشد چون این لخته ها میتوانند به ریه ها بروند و سبب ساز آمبولی ریه شوند که وضعیتی میباشد که با درد قفسه سینه، تنگی نفس و حتی شوک و مرگ یار میباشد.

با این هم اکنون، ارتقاء بیماری کیسه صفرا و لخته شدن خون بین اشخاص سلامت که بیماری قلبی ندارند و ذیل معالجه با هورمون درمانی قرار گرفتند, بسیار معدود بود.

مبنی بر حاصل این استیناف، دانشمندان بدین فیض رسیدند که استروژن در پیشگیری از بیماری عروق کرونر و تهاجم ها قلبی در زنان یائسه که از پیشین بیماری عروق کرونر دارا هستند، مؤثر وجود ندارد.

اما قابل ذکر میباشد که حاصل کارآزمایی هورمون درمانی صرفا برای زنانی که پیش از آغاز هورمون درمانی بیماری عروق کرونر داشتند و خیر برای زنان سوای بیماری شناخته گردیده عروق کرونر, قابل اجرا میباشد.

حاصل آزمایشی به عنوان (WHI)
تست (WHI) اولی کارآزمایی تصادفی‌ سازی گردیده و در دست گرفتن‌ گردیده بود که برای گزینش فواید و خطرها وقتگیر‌دوران معالجه با استروژن به اضافه مدروکسی پروژسترون در زنان یائسه سلامت (زنان فارغ از بیماری عروق کرونر ) پیاده سازی شد.

حاصل در تعدادی مقاله ها در سال‌های ۲۰۰۲، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ گزارش شد. ادامه ی تست بر روی بخشی از زنانی که استروژن به همدم پروژسترون مصرف کرده بودند زودتر از مجال اپ‌ ریزی گردیده توقیف شد، یعنی تنها بعداز ۵.۲ سال. به جهت ارتقاء بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، و آمبولی ریه فی مابین زنانی که از استروژن به یار پروژسترون به کارگیری می‌نمایند بر مزایای کاهش شکستگی استخوان و سرطان روده گرانقدر برتری داراست.

بخشی که استروژن به تنهایی مصرف می کردند نیز توقیف شد چون در زنانی که استروژن را به تنهایی مصرف می کردند خطر حمله قلبی (سکته قلبی) را کاهش پبدا نکرد، ولی خطر سکته مغزی ارتقاء قابل توجهی داشت.

ارتقا سرطان پستان بعد از سه عدد پنج سال پدیدار و آشکار شد، ولی ارتقاء بیماری قلبی و آمبولی ریوی در اوایل سال نخستین رخداد.

سفارش هایی برای استعمال از استروژن به علاوه مدروکسی پروژسترون در زنان
تصمیمات مرتبط با به کار گیری از هورمون درمانی بایستی شخصی باشد و همگی زنان می بایست با دکتر معالج خویش در زمینه ی آنچه برای آن ها عالی میباشد سخن نمایند.
استروژن به اضافه مدروکسی پروژسترونهنوز شایسته ترین معالجه برای گرگرفتگی میباشد. علیرغم تفحص WHI، اکثری از زنان کاندیدهای خیر برای معالجه استروژن به علاوه مدروکسی پروژسترون میباشند (یا این که چنانچه هیسترکتومی کرده باشند به تنهایی استروژن استعمال شود). این فرمان به ویژه در شرایطی‌که درستگو میباشد که هورمون درمانی به کوتاه ترین زمان، به صورت مناسب کمتر از پنج سال محصور خواهد شد.
استروژن با یا این که فارغ از مدروکسی پروژسترون نباید برای پیشگیری یا این که معالجه آلزامیر، بیماری قلبی یا این که سکته مغزی مصرف شود.
در حالی که استروژن ها به یاروهمدم مدروکسی پروژسترون در پیشگیری از پوکی استخوان و شکستگی های استخوانی مرتبط اثر گذار می‌باشند، زنانی که نگران خطر هورمون درمانی میباشند می بایست نگرانی های خویش را با دکتر معالج خویش در بین بگذارند و از دیگر جایگزین های غیر هورمونی برای پیشگیری و معالجه پوکی استخوان به کار گیری نمایند.
پژوهش ها نو در حوزه ی حمله قلبی (سکته قلبی) چیست؟
دوراندیشی بیشتر همگانی در ارتباط هجوم ها قلبی و تغییرات در مدل معاش به کاهش چشمگیر بروز هجوم ها قلبی در طی چهار دهه پیشین یاری نموده است. نقش “سوپر آسپرین ها” ( مانند اَبسیکسی‌مَـب و اپتی فیباتاید) در بیماران منتخب اثر گذار میباشد.

ورژن های موثرتری از داروهای لخته شکن ایجاد شده است. به صورت فزاینده ای، امدادگران می‌توانند نوار قلب را در میدان جاری ساختن دهند، حمله قلبی (سکته قلبی) را تشخیص دهند و بیماران را مستقیماً به مریضخانه هایی ببرند که بضاعت و توان ایفا PTCA و استنت گذاری را دارا هستند.

این قادر است سبب صرفه جویی در طول و کاهش زخم به قلب گردد. اینک، شایسته ترین معالجه پذیرفته گردیده برای حمله قلبی (سکته قلبی)، شناسایی سریع تشخیص، و جابجایی به بیمارستانی میباشد که قادر است کاتتریزاسیون سریع و PTCA یا این که استنت گذاری را در ۹۰ دقیقه اولیه حمله قلبی (سکته قلبی) ایفا دهد.

داده های اخیر آرم داده میباشد که کاهش سطح LDL خون حتی بیشتر از آنچه پیش از اینً توصیه گردیده بود، ممکن میباشد خطر حمله ها قلبی را کم کند.

پژوهش ها همینطور آرم داده میباشد که التهاب ممکن میباشد در ساخت‌و‌ساز آترواسکلروز نقش داشته باشد و این یک حیطه فعال تحقیقاتی میباشد. همینطور شواهد اول ای وجود داراست بر پایه ی اینکه با مهندسی ژنتیک ممکن میباشد بتوان دارویی ایجاد کرد که میتواند برای نظافت کردن پلاک ها از شریان ها (یک “مولکول تمیز کننده”) مفید باشد.

بنیاد دانش گاه قلب و عروق ایالات متحده (ACCF) و کارگروه انجمن قلب ایالات متحده (AHA) یک آیین نامه درمانی را سفارش می‌نمایند که آنان یک استراتژی ترجیحی برای معالجه تهاجم ها قلبی در لحاظ میگیرند. PCI (مداخله کرونری از خط مش پوست) یا این که استنت گذاری تاکید می‌گردد.

شیوه نامه های بنیاد دانش متخصص قلب کده قلب و عروق ایالات متحده (ACCF) و کارگروه انجمن قلب ایالات متحده (AHA) برای معالجه حمله قلبی (سکته قلبی) به تفصیل ذیل خلاصه می گردد:

در شرایط ایده آل، مریض را به بیمارستانی با امکان مداخله عروق کرونر از شیوه پوست ( PCI ) منتقل فرمایید. اگرامکان مداخله عروق کرونر از رویکرد پوست ( PCI ) نباشد، مریض را در اسرع وقت و کمتر از ۱۲۰ دقیقه جابجایی دهید. در صورتی مجال جابجایی بیش تر از ۱۲۰ دقیقه باشد، داروی فیبرینولیتیک را پیاله ۳۰ دقیقه بعداز وصال به محل متبوع بدهید.
ارسال به آزمایشگاه کات
آنژیوگرافی تشخیصی
مداخله عروق کرونر از خط مش پوست ( PCI ) که استنت گذاری یا این که استنت گذاری نیز نامیده می گردد.
در صورتیکه انسداد فیس دهد یا این که پرفیوژن در بیماری که فیبرینولیتیک داده شد‌ه‌است، ناموفق باشد، ترتیب جابجایی به یک راءس با قابلیت و امکان مداخله عروق کرونر از شیوه پوست ( PCI ) را بدهید. برای بقیه بیماران پایین معالجه با فیبرینولیتیک، نزدیک به ۳ تا۲۴ ساعت به راءس مداخله عروق کرونر از رویه پوست ( PCI ) جابجایی یابند.
در صورتی مرحله ۵ چهره دهد، مرحله ۳ می بایست در یک راس دارنده PCI دنبال گردد، جایی که می بایست معالجه پزشکی، PCI یا این که جراحی بای پس عروق کرونر صورت پذیرد.
معالجه دارویی
معالجه تهاجم ها قلبی ممکن میباشد مشتمل بر داروهای ضد پلاکت، ضد منعقد و حل کننده لخته و همینطور مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)، مسدودکننده‌های بتا و اکسیژن باشد.
معالجه مداخله‌ای برای هجوم ها قلبی ممکن میباشد مشمول آنژیوگرافی عروق کرونر با آنژیوپلاستی عروق کرونر از راه و روش پوست (PTCA)، استنت‌های عروق کرونر، و لینک و پیوند عروق کرونر (CABG) باشد.
از حمله ها قلبی آینده می‌اقتدار با آسپرین، مسدودکننده‌های بتا، مهارکننده‌های ACE، رخنه‌ سیگار، کاهش وزن، ورزش، در دست گرفتن مطلوب فشار خون, در دست گرفتن دیابت، تاسی از رژیم غذایی معدود کلسترول و چربی اشباع نادر که دربردارنده اسیدهای چرب امگا ۳ میباشد، پیشگیری کرد. مصرف مولتی ویتامین با ارتقا مقدار اسید فولیک که منجر کاهش کلسترول LDL و ارتقاء کلسترول HDL می گردد.
هورمون درمانی برای معالجه حمله قلبی (سکته قلبی) در زنان
بعداز یائسگی، ساخت و ساز استروژن به وسیله تخمدان ها کم کم طی یکسری سال کاهش مییابد. هم پا با این کاهش، ارتقاء LDL (کلسترول “بد”) و کاهش اندکی در HDL (کلسترول “عالی”) وجود دارااست. اعتقاد و باور بر این میباشد که‌این تغییرات در سطح ها لیپید یک کدام از دلایل ارتقاء خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر بعد از یائسگی میباشد.

زنانی که تخمدان های خویش را با جراحی برداشته اند یا این که یائسگی زودرس را تجارب کرده اند نیز در معرض خطر ابتلا به بیماری عروق کرونرهستند.

از آنجایی که معالجه با هورمون استروژن سبب به ارتقا سطح HDL و کاهش کلسترول LDL می‌شود، پزشکان برای سال ها درنگ می کردند که استروژن از زنان در قبال بیماری عروق کرونر نگهداری می نماید (همینطور از زوال عقل و سکته مغزی حفظ می نماید). بخش اعظمی از مطالعات آرم داده‌اند که زنان یائسه‌ای که استروژن مصرف می‌نمایند، نسبت به زنانی که مصرف نمیکنند، معیار بیماری عروق کرونر کمتری دارا‌هستند.

متأسفانه، اکثری از مطالعات، مطالعات مشاهده‌ای بودند (مطالعاتی که در آن زنان در حین فرصت دنبال میگردند البته خودشان تصمیم میگیرند که آیا مایل به مصرف استروژن میباشند یا این که خیر). مطالعات مشاهده ای دارنده کاستی های بدون شوخی میباشند چون در معرض جهت گیری انتخابی قرار دارا هستند.

مثلا، زنانی که مصرف هورمون های استروژن را تعیین می نمایند ممکن میباشد تندرست خیس باشند و خطر حمله قلبی (سکته قلبی) کمتری نسبت به آن هایی که‌این شغل را نمی‌کنند، داشته باشند. به عبارت دیگر، چیز دیگری در عادات روزمره زنانی که استروژن مصرف می نمایند (مانند ورزش یا این که رژیم غذایی سلامت) ممکن میباشد آنان را کمتر در معرض هجوم ها قلبی قرار دهد.

بدین ترتیب، صرفا یک کارآزمایی تصادفی گردیده, یعنی پژوهش ای که در آن زنان موافقت کردند که به صورت تصادفی به استروژن یا این که دارونما یا این که قرص قند استقاده نمایند و تا نقطه پایان تفحص به آنه ا گفته نشده باشد که کدام قرص ها را مصرف کرده اند, می‌تواند معین نماید که آیا هورمون درمانی بعداز یائسگی می‌تواند ازبیماری عروق کرونرجلوگیری نماید یا این که نه.

حاصل تست هورمون درمانی در زنان
تست هورمون درمانی در زنان یک کارآزمایی تصادفی گردیده با در اختیار گرفتن پلاسیبو (دارونما) درباره‌ی تأثیر به کارگیری روزمره از استروژن به اضافه مدروکسی پروژسترون بر ترازو تهاجم ها قلبی در زنان یائسه بود که پیش از اینً بیماری عروق کرونرداشتند.

کارآزمایی هورمون درمانی نزولی در هجوم ها قلبی در زنانی که هورمون درمانی می‌کردند، نماد نداد. این عدم سود در پیشگیری از حمله ها قلبی علیرغم کاهش ۱۱ درصد LDL و ۱۰ درصد کلسترول HDL فراتر در زنان ذیل معالجه با هورمون چهره بخشید.

این تفحص همینطور نماد بخشید که زنان در مجموعه زیر معالجه با هورمون, بیشتر از زنان تیم ذیل معالجه با پلاسیبو (دارونما) لخته شدن خون در رگ‌ها و بیماری کیسه صفرا را تجارب کردند. ناگفته نماند که لخته شدن خون در وریدها خطرناک میباشد چون این لخته ها میتوانند به ریه ها بروند و سبب ساز آمبولی ریه شوند که وضعیتی میباشد که با درد قفسه سینه، تنگی نفس و حتی شوک و مرگ یار میباشد.

با این هم اکنون، ارتقاء بیماری کیسه صفرا و لخته شدن خون بین اشخاص سلامت که بیماری قلبی ندارند و ذیل معالجه با هورمون درمانی قرار گرفتند, بسیار معدود بود.

مبنی بر حاصل این استیناف، دانشمندان بدین فیض رسیدند که استروژن در پیشگیری از بیماری عروق کرونر و تهاجم ها قلبی در زنان یائسه که از پیشین بیماری عروق کرونر دارا هستند، مؤثر وجود ندارد.

اما قابل ذکر میباشد که حاصل کارآزمایی هورمون درمانی صرفا برای زنانی که پیش از آغاز هورمون درمانی بیماری عروق کرونر داشتند و خیر برای زنان سوای بیماری شناخته گردیده عروق کرونر, قابل اجرا میباشد.

حاصل آزمایشی به عنوان (WHI)
تست (WHI) اولی کارآزمایی تصادفی‌ سازی گردیده و در دست گرفتن‌ گردیده بود که برای گزینش فواید و خطرها وقتگیر‌دوران معالجه با استروژن به اضافه مدروکسی پروژسترون در زنان یائسه سلامت (زنان فارغ از بیماری عروق کرونر ) پیاده سازی شد.

حاصل در تعدادی مقاله ها در سال‌های ۲۰۰۲، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ گزارش شد. ادامه ی تست بر روی بخشی از زنانی که استروژن به همدم پروژسترون مصرف کرده بودند زودتر از مجال اپ‌ ریزی گردیده توقیف شد، یعنی تنها بعداز ۵.۲ سال. به جهت ارتقاء بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، و آمبولی ریه فی مابین زنانی که از استروژن به یار پروژسترون به کارگیری می‌نمایند بر مزایای کاهش شکستگی استخوان و سرطان روده گرانقدر برتری داراست.

بخشی که استروژن به تنهایی مصرف می کردند نیز توقیف شد چون در زنانی که استروژن را به تنهایی مصرف می کردند خطر حمله قلبی (سکته قلبی) را کاهش پبدا نکرد، ولی خطر سکته مغزی ارتقاء قابل توجهی داشت.

ارتقا سرطان پستان بعد از سه عدد پنج سال پدیدار و آشکار شد، ولی ارتقاء بیماری قلبی و آمبولی ریوی در اوایل سال نخستین رخداد.

سفارش هایی برای استعمال از استروژن به علاوه مدروکسی پروژسترون در زنان
تصمیمات مرتبط با به کار گیری از هورمون درمانی بایستی شخصی باشد و همگی زنان می بایست با دکتر معالج خویش در زمینه ی آنچه برای آن ها عالی میباشد سخن نمایند.
استروژن به اضافه مدروکسی پروژسترونهنوز شایسته ترین معالجه برای گرگرفتگی میباشد. علیرغم تفحص WHI، اکثری از زنان کاندیدهای خیر برای معالجه استروژن به علاوه مدروکسی پروژسترون میباشند (یا این که چنانچه هیسترکتومی کرده باشند به تنهایی استروژن استعمال شود). این فرمان به ویژه در شرایطی‌که درستگو میباشد که هورمون درمانی به کوتاه ترین زمان، به صورت مناسب کمتر از پنج سال محصور خواهد شد.
استروژن با یا این که فارغ از مدروکسی پروژسترون نباید برای پیشگیری یا این که معالجه آلزامیر، بیماری قلبی یا این که سکته مغزی مصرف شود.
در حالی که استروژن ها به یاروهمدم مدروکسی پروژسترون در پیشگیری از پوکی استخوان و شکستگی های استخوانی مرتبط اثر گذار می‌باشند، زنانی که نگران خطر هورمون درمانی میباشند می بایست نگرانی های خویش را با دکتر معالج خویش در بین بگذارند و از دیگر جایگزین های غیر هورمونی برای پیشگیری و معالجه پوکی استخوان به کار گیری نمایند.
پژوهش ها نو در حوزه ی حمله قلبی (سکته قلبی) چیست؟
دوراندیشی بیشتر همگانی در ارتباط هجوم ها قلبی و تغییرات در مدل معاش به کاهش چشمگیر بروز هجوم ها قلبی در طی چهار دهه پیشین یاری نموده است. نقش “سوپر آسپرین ها” ( مانند اَبسیکسی‌مَـب و اپتی فیباتاید) در بیماران منتخب اثر گذار میباشد.

ورژن های موثرتری از داروهای لخته شکن ایجاد شده است. به صورت فزاینده ای، امدادگران می‌توانند نوار قلب را در میدان جاری ساختن دهند، حمله قلبی (سکته قلبی) را تشخیص دهند و بیماران را مستقیماً به مریضخانه هایی ببرند که بضاعت و توان ایفا PTCA و استنت گذاری را دارا هستند.

این قادر است سبب صرفه جویی در طول و کاهش زخم به قلب گردد. اینک، شایسته ترین معالجه پذیرفته گردیده برای حمله قلبی (سکته قلبی)، شناسایی سریع تشخیص، و جابجایی به بیمارستانی میباشد که قادر است کاتتریزاسیون سریع و PTCA یا این که استنت گذاری را در ۹۰ دقیقه اولیه حمله قلبی (سکته قلبی) ایفا دهد.

داده های اخیر آرم داده میباشد که کاهش سطح LDL خون حتی بیشتر از آنچه پیش از اینً توصیه گردیده بود، ممکن میباشد خطر حمله ها قلبی را کم کند.

پژوهش ها همینطور آرم داده میباشد که التهاب ممکن میباشد در ساخت‌و‌ساز آترواسکلروز نقش داشته باشد و این یک حیطه فعال تحقیقاتی میباشد. همینطور شواهد اول ای وجود داراست بر پایه ی اینکه با مهندسی ژنتیک ممکن میباشد بتوان دارویی ایجاد کرد که میتواند برای نظافت کردن پلاک ها از شریان ها (یک “مولکول تمیز کننده”) مفید باشد.